”Otac Davida Dragičevića, Davor, koji od početka traži istinu i pravdu za svog sina, i ne znajući, našao se u epicentru specijalnog rata, koji je poveden za destabilizaciju Republike Srpske.”
”Izvori RTRS kažu da su ljudima u Sarajevu nudili 100 KM za dolazak u Banjaluku, a da se isplata vršila preko nekadašnjih pripadnika tzv. Armije BiH.”
Ovo gore su citati iz teksta nepoznatog autora sa nepoznatim izvorima na portalu JAVNOG SERVISA REPUBLIKE SRPSKE – Radio-televizije Republike Srpske, objavljen nekoliko sati uoči velikog, uprkos ovom činjenično nepotkovanom (ne)djelu, DOSTOJANSTVENOG skupa 7. jula 2018. na Trgu Krajine u Banjaluci.
Kad je javni servis 20. aprila ove godine, pred prvi veliki skup ”Pravda za Davida” na sva zvona prenio tekst beogradskog ”Alo” u kojem ”tajne službe spremaju haos u Republici Srpskoj; sprema se žestok udar na Republiku Srpsku, s ciljem totalne destabilizacije aktuelne vlasti u Srpskoj pred predstojeće opšte izbore u BiH”, mislili smo da neprofesionalnije, luđe i gore ne može.
”Analitičarski osvrt”, bez otvorene istrage tužilaštva, u kojem se dovoljnim smatra to što se predsjednik Republike, iako nije ni policija, ni tužilac, sreo sa ocem stradalog Davida i ”udovoljio njegovom zahtjevu”, navodi i da ”majstori konfuzije ipak ne miruju”. Da su ”kreatori i izvršioci pravljenja haosa i udara na Republiku Srpsku iskoristili” (ne iskoristiće, već upravo tako – iskoristili) ”ovaj tragičan događaj da preko svojih ljudi proteste u centru Banjaluke pretvore u masovne demostracije na kojima bi izmanipulisali narod i pokušali da ruše vlast i prije izbora”. RTRS je ovo tada prenio, ni ne trepnuvši.
Eto, prođe aprilski skup, prođe i posebna sjednica Narodne skupštine, prođe i skupštinski Anketni odbor, oglasi se i tužilaštvo, prođe i sedmojulski skup u Banjaluci, a RTRS se baš tog sedmog jula okači na stub strama, ali ne na trgu, već u istoriji Republike Srpske.
Poznajući ulogu koja im je dodijeljena nastankom, za normalnog čovjeka, svete Republike Srpske, zakone i novinarske kodekse, po kojima bi morali da rade, tvrdim da javnom servisu ime Republike Srpske treba oduzeti iz naziva. Da je ne brukaju. Da se smeće ne krije iza imena Republike Srpske. Jer ima tu i etički kodeks, ali oni mu više ne znaju ništa.
Ovaj aprilski tekst ipak nije najgore što se dogodilo pod plaštom imena Republike Srpske. Ni citat iz jučerašnjeg epohalnog djela izdvojen na početku ovog teksta nije ni najgori, niti najružniji, ali institucionalno jeste najopasniji.
Jučerašnjim novinarski i moralno srozanim tekstom, činjenicama nepotkovanim, prekršen je Zakon o Radio-televiziji Republike Srpske, etički i kodeks novinarstva, a vele da se dobrano zagazilo i u kršenje krivičnih propisa u smislu širenja panike i plašenja naroda.
Medijski ”stručnjaci” koje su posadili tamo smetnuli su sa uma da je u međuvremenu održana posebna sjednica Narodne skupštine Republike Srpske. Na kojoj je, osim ”uvaljivanja Anketnog odbora opoziciji” (bilo bi dobro da je ovo parafrazirana izjava predsjednika Republike, a ne doslovna) vladajuća većina usvojila i vrlo važan, možda i najvažniji zaključak na toj sjednici, kojim se tvrdi da je stanje bezbjednosti u Republici Srpskoj u osnovi stabilno.
Ako je istina sve ovo što je RTRS objavio, uz nepotpisanog autora sa nepotpisanim izvorima, onda je Republika Srpska u ozbiljnom problemu. I prvi skupštinski zaključak koji govori o bezbjednosti je, ako jeste sve istina, ozbiljno narušen.
MUP Republike Srpske bi morao ozbiljno da ispita sve jučerašnje navode RTRS-a i da hitno obavijesti Narodnu skupštinu Republike Srpske – da li je bezbjednost i dalje stabilna.
A ako nije, a to će nas, nadam se, ozbiljan MUP i drugi istražni organi ozbiljno izvijestiti, onda ostaje samo zaključak da RTRS, svjesno ili nesvjesno, širi paniku, sije strah i to, RTRS-ovim rječnikom, ”s ciljem destabilizacije Republike Srpske”. Ako je svjesno, onda su u nečijoj službi. Ako je nesvjesno, onda ne znaju da rade.
To što su prekršili Zakon o zaštiti ličnih podataka objavljivanjem matičnih brojeva pojedinaca i dokumenata koje mogu da posjeduju samo policija i pravosuđe, to je posebna priča. I time će se, nadam se, takođe pozabaviti nadležni organi.
NN junačina, koja ne smije ni svoje inicijale da potpiše ispod teksta, osilila se pa objavila matične brojeve, parafraziram, mafijaša s trga. Među licima sa kriminalnim dosijeom (ne parafraziram, doslovno je), vele, i u posljednje vrijeme je odveć glasni, u njihovom tumačenju slobode govora, Draško Stanivuković. I restartovac Stefan Blagić, kao i strašni Željko Vulić koji se zbog ”Grand trejda” i otimanja zemlje borio sa ovim sistemom, a za čiju borbu je na kraju sud presudio da je u pravu.
Umjesto izvinjenja za sve napisano, RTRS je, kad je skup prošao, zatamnio matične brojeve i promijenio koje slovo u tekstu, a uređivački kolegijum javnog servisa ”najoštrije je osudio pritisak na uređivačku politiku” i saopštio da su ”sve prijetnje RTRS-u na društvenim mrežama poslije objavljivanja ovog teksta prijavljene nadležnim organima”.
Radujemo se radu tih nadležnih organa, upravo zbog njih se narod i skuplja na trgu svako veče više od stotinu dana. Radujemo se, kad sve ovo jednom konačno prođe, što će novinarske škole imati sjajan primjer, sve na jednom mjestu, kako ozbiljna kuća i ozbiljna država nikako ne smiju da rade. I sjajan primjer kako je jednom jedan javni servis uspio da probije dno.
Ostaje jedino trunčica nade da se NN junačina ispod teksta nije potpisala zato što ima bar malo obraza i stida, a ne zato što se plaši. Ovako iza cijelog teksta stoji cijela nacionalna RTV kuća. A pravi junaci se ne kriju, pravi junaci u boj idu svojim imenom. NN je, kao što poručuju i sa trga, samo za kukavice.
Izvor: Фронтал
Be the first to comment