Nedugo nakon Staljingradske bitke, mnoge vojne jedinice Crvene armije počele su da koriste kamile na južnim delovima fronta radi transporta municije, goriva za tenkove i avione, hrane, vode, pa čak i samih vojnika.
Korišćenje ovih životinja bilo je neophodno zbog terena koji pružaju kalmičke stepe – otvorenost, primitivni putevi, manjak vode i najvažnije, nedostatak adekvatnih pomoćnih vozila za sovjetske oružane snage.
„Kamilji bataljon“ od oko 1.000 kamila nosio je 12.000 tona raznoraznog tereta, koji bi inače zahtevao korišćenje od oko 134 kamiona.
Streljačka divizija 308, formirana 21. marta 1942. godine kao deo prve gardijske armije sovjetske Crvene armije, počela je da koristi dvogrbe kamile donete iz Kazahstana, koje su vojnici nazivali „kuznečik“ (na ruskom „skakavci“). Kamile su služile za transport hrane i materijala za kuvanje. Navodi se da su kamile omogućavale lakši povratak vojnicima u kamp, budući da su lako mogli da lociraju svoju jedinicu zbog visokih i veličanstvenih životinja koje se vide izdaleka.
U čast svojih herojskih podviga, 308. streljačka divizija preimenovana je u 120. gardijsku mehanizovanu brigadu, i kao deo 3. armije Rokosovskog fronta učestvovala je aktivno u Staljingradskoj bici pod komandom pukovnika Leontija Gurteva (gde je čuvala Barikadi fabriku oružja), oslobađanju Orela, Operaciji Bagration, kampanji za oslobođenje Belorusije, Istočnoj pruskoj ofanzivi i konačno Bici za Berlin.
Jedna od ovih kamila, nazvana jednostano – Kuznečik, koja je izvršavala logističke dužnosti, pratila je vojnu formaciju sastavljenu uglavnom od ljudi iz Sibira, sve do Berlina, gde je njen jahač navodno naveo životinju da pljune na ostatke Rajhstaga.
Kamila je navodno dobila tri crvene trake zbog povreda zadobijenih tokom bombardovanja divizije, kao i medalju „Za odbranu Staljingrada“.
Be the first to comment