Život Sigmunda Frojda

Sigmund je rođen 1856. godine, kao najstarije dijete Jakova i Amalije. Pravo ime mu je bilo Sigismund Šlomo Frojd.

Kada je imao dvije godine dobio je brata prema kome je osjećao ljubomoru, jer je bio izrazito vezan za majku. Sve te činjenice su ga vodile kroz život i motivisale da traga da sebe razumije. Tako je i došao do velikih naučnih otkrića, koje su od relevantnog značaja za nauku.

Kroz ličnu ljubomoru odgonetnuo je postojanje Edipovog kompleksa, kao patološkog odnosa između majke i sina, koji za posljedicu ima neuroze, sa brakom ili bez braka. Takođe, svoj pasivno-zavisni odnos je nastavio i sa suprugom Martom, sa kojom je imao šestoro djece, i generalno, imao je nejasno definisane emocionalne granice sa ljudima oko sebe.

Njegovo ime je sinonim za psihologiju i psihoanalizu. Kroz posao je shvatio kompleksnost psihe i da svaki poremećaj ima porijeklo koje datira od djetinjstva. Žena koja je patila od poremećaja histerije je bila ključna ličnost koja je otvorila njegove psihoanalitičke vidike. Korijen njene histerije je bio u domenu njene poremećene seksualnosti.

Njegov život je prepun zanimljivosti koje najčešće nisu bile isticane usljed toliko velikih otkrića koje stoje iza njegovog imena. U nastavku, otkrićemo neke zanimljive detalje iz njegovog života.

Frojd je rođen obavijen placentom po gravi i tijelu i već  tada su, kroz razna vjerovanja, pričali njegovim roditeljima da je predodređen da bude poseban.

Od ranog djetinjstva je bio zanteresovan za neurologiju, proučavajući seksualne organe jegulje i mozak kičmenjaka i beskičmenjaka.

Hipnoza je bila posebna intriga za njega. Prošao je razna školovanja za nju, i relativno dosta naučio, ali je shvatio da je to oblast koju ne može da razumije i samim tim primjenjuje. On je svoj kauč koristio kao pomagalo na kojem je ljude uvodio u određeno stanje nesvjesnog dijela svoje ličnosti, i tako ih vraćao na najružnija sjećanja koja su bila uzrok poremećaja.

Oblasti psihoanalize kojima se posebno bavio su: hipnoza, slobodna asocijacija, snovi, humor, prigovori drugima za ono što sam prigovarač posjeduje, otpor u komunikaciji i analiza umjetničkih djela.

Dalje, 1921. godine, šef MGM-a nudi Frojdu 100 000$ da mu kroz kinematografiju pomoge da objasni lik Antonija i Kleopatre. The New York times je objavio skandalozan tekst o tome kako je Frojd odbio ponudu Goldwyna, koji ga je nazvao „najvećim stručnjakom za ljubav u svijetu“.

Frojd i Čarli Čaplin su u isto vrijeme bili na vrhuncu svoje slave. Frojd je njemu posvetio dio svojih zapisa, nazvavši ga „najprepoznatljivija faca svijeta“, a Čaplin njega „najprepoznatljiviji um svijeta“.

Frojd je bio okarakterisan kao opasan zavisik od kokaina, u vrijeme kada je bio prelaz stoljeća i vrijeme kada se kokain koristio za stimulaciju aktivnosti. U četiri svoja rada je opisao lično korišćenje ove opasne supstance, kod sebe i pacijenata. Uspio je da se otrgne od nje, jer je shvatio njeno loše dejstvo. 

U svojoj psihoanalitičkoj praksi pse je koristio kao opuštajuće faktore u radu sa pacijentima.

Zbog specifičnosti svog kauč tretmana, kompanija Imperial Leather Furniture of Queens počela je da proizvodi kauče isključivo za tu namjenu.

Frojd je obolio od kancera nepca 1922. godine.

1938. godine nacisti su anektirali Austriju i spalili javno sve Frojdove  knjige. Tada napušta zemlju i seli se u London.

23. septembra 1939. je konstatovana njegova smrt. Do poslednjeg dana života je radio sa pacijentima.

Za Nobelovu nagradu je nominovan trinaest puta, ali nikada nije dobio nijednu.

Nađa Pekić / Leutar:Net