S pravom se može reći da je patriharh Pavle jedna od omiljnih ličnosti u nas Srba.
Postoji mnogo priča i anegdota koje se ispredaju o njemu i nakon njegove smrti, a govore o njegovoj ljubavi prema Bogu, ali i svemu onome što je Bog stvorio i zahvalnosti na tome.
Tako je u jednom periodu svog života kada je otišao u službenu posjetu SAD kako bi obišao srpske eparhije na sjevernoameričkom kontinentu, uspio čak da ostavi bez riječi i jednog FBI agenta koji ga je čuvao i koji nije mogao da vjeruje šta mu se ukazuje pred očima.
– Polazeći s jednog na drugi kraj Amerike, iz Los Anđelesa u Čikago, u ljeto 1992. godine, dok je bio u misiji povratka u kanonsko jedinstvo Srpske pravoslavne crkve njenih američkih otcijepljenih eparhija, Njegova svetost patrijarh srpski Pavle zavrnu mantiju i uđe u vode Pacifika. Postoja tako neko vrijeme, zagledan u daljinu i u visinu, očigledno s molitvom u sebi, sagnu se i iz vode uze dva bijela kamenčića, poljubi ih i stavi u džep, potom prekrsti se i krenu prema kolima koja su ga nedaleko odatle čekala. Jedan od agenata američkog FBI, koji su bili u obezbjeđenju, priđe, kleknu na koljena i poljubi ruku srpskom patrijarhu, rekavši glasno: “Ovo je svetac koji hoda!”
Takav je bio patrijarh Pavle, čovjek za koga se mnogi pitaju šta se još čeka da bi se proglasio za sveca.
Isto tako je istina da je za njegova vakta Srpski narod pretrpio najteža stradanja u novijoj istoriji dijelom i greškom/namjerom naših vođa a da Pavle ne reče nijedne protiv njih. Svaka vlast je od boga i tako je već 2000 godina a uskoro će i Mladen u svece