Negdje krajem prošle godine, u holu Narodne skupštine Republike Srpske, sreo sam Momčila Krajišnika, i iako veoma kratak, susret je bio veoma zanimljiv.
„Gdje si ti nestašni vraže“, rekao mi je Krajišnik u holu ispred lifta, dok sam razgovarao sa novinarima, a kad sam ga upitao što sam to đavo ja, a ne ovi na vlasti, rekao mi je da se šalio jer su moj temperament i nastupi burni i nepredvidivi. Osjetila se ljutnja i netrpeljivost u njegovom glasu i pogledu, vjerovatno zbog serije tekstova o njegovoj firmi „Sarajevo-invest“, zaradi i unosnim poslovima sa Vladom i Elektroprivredom, privilegovanom položaju koji mu je omogućio Milorad Dodik.
Kad sam ga pitao otkud on u Skupštini na zasjedanju, rekao mi je da je došao da razgovara sa poslanicima i traži podršku za svoju Asocijaciju „stvaraoca“ Republike Srpske, da „valorizuje“ i unovči rad poslanika prvog saziva. Odmah sam mu jasno rekao i poručio da na mene ne može da računa jer su on, Božidar Vučurević, Dragan Kalinić, Slobodan Bijelić, Aleksa Buha, Radomir Lukić i ostala ekipa „stvaraoca“ dobili dovoljno od države, i da ima mnogo prioritetnijih kategorija od njih.
I sada stojim pri stavu koji sam rekao Krajišniku prije nekoliko mjeseci, i što sam juče javno ponovio na sjednici Narodne skupštine Republike Srpske, koja je nastala kao želja srpskog naroda da ne živi u unitarnoj BiH, i upravo su narod i borci Vojske Republike Srpske, velikom žrtvom i stradanjem, stvorili Republiku Srpsku koja je priznata od velikih sila i međunarodne zajednice u Dejtonu.
Ne želeći da bilo čiju ulogu umanjujem, niti da štitim nekog ko je kaljao Republiku Srpsku nekim sramnim postupcima, ali samozvani „stvaraoci“ su u odnosu na borce u rovovima i prvim linijama fronta i u ratu imali privilegovan položaj, i nije pravedno da sada ponovo budu privilegovani i dobiju od države 150 000 maraka, a da borci imaju 150 maraka godišnjeg boračkog dodatka.
Po onom što traži Krajišnik, jedan od „stvaraoca“ i članova njegove Asocijacije dobio bi više od države nego cijela brigada sa 1000 boraca, što je nedopustivo, nepravedno i nemoralno. Krajišnik i mnogi njegovi saradnici imaju vrlo lagodan život zahvaljujući privatnom biznisu, koji je tenderima i privilegovanom položaju naslonjen na budžet i javna preduzeća, sinekurama i privilegijama koje im je dao Milorad Dodik i smatram da je velika i neviđena drskost i bezobrazluk tražiti sada da im se isplati 66 poslaničkih plata od po 2 580 maraka, za mandat od 1991 do 1996. godine, jer sam ubjeđen da je većina poslanika i tada imala neka primanja i izvor prihoda. Tačno da među poslanicima prvog saziva ima onih koji skromno žive i treba im pomoći, jer imaju svakako zasluga, ali ne na način i u iznosu kako je to zamislio Momčilo Krajišnik.
Ne samo da neću glasati i neću u Narodnoj skupštini Republike Srpske podržati Zahtjev Momčila Krajišnika i njegove „Asocijacije stvaraoca Republike Srpske“, već smatram da javnost treba da izvrši pritisak na Vladu Republike Srpske da 15-ak miliona namijenjenih „stvaraocima“ u rebalansu budžeta preusmjeri na rješavanje teškog položaja najugroženijih demobilisanih boraca i ratnih vojnih invalida, koji godinama žive na ivici, a da spisak onih kojima je podrška najpotrebnija, naprave najugledniji članovi Boračke organizacije Republike Srpske.
Na taj način bi se bar malo ispravila velika nepravda i maćehinski odnos prema onima koji su podnijeli najveću žrtvu i stradanje, dali dijelove svog tijela za Republiku Srpsku, koja se posle rata prema njima ponijela kao zla maćeha, iz godine u godinu smanjujući boračke penzije i dodatak kako bi bilo novaca za luksuz, raskoš i privilegije otuđene elite na vlasti.
Nebojša Vukanović
Ostavi komentar