Na jučerašnji dan, 1. januara 1915. godine u Hašanima kod Bosanske Krupe rođen je književnik Branko Ćopić.
Iako po prirodi vedar i nasmijan, Ćopić je tužno i tragično okončao svoj život, bacivši se sa Savskog mosta u Beogradu 1984. godine. U jugoslovenskoj književnosti stekao je status stvaratelja s najviše otiskanih i najviše prevedenih djela. Njegov opus može se pronaći na više od 30 svjetskih jezika.
Kao veliki humanist, patriota i humorist, Ćopić je dobio brojne nagrade, priznanja i pohvale. Prvu nagradu dobio je od Akademije sedam umjetnosti za kratku priču, zatim Rakićevu nagradu, nagradu Srpske akademije nauka i umjetnosti, Komiteta za kulturu i umjetnost, Vlade FNRJ, Saveza sindikata, nagradu Zmajevih dječijih igara, Njegoševu nagradu za zbirku pripovjedaka „Bašta sljezove boje“, nagradu AVNOJ-a.
Osnovnu školu završava u rodnom mjestu, nižu gimnaziju u Bihaću, a učiteljsku školu pohađa u Banjoj Luci i Sarajevu, te je završava u Karlovcu. Na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Beogradu diplomira 1940. godine, pedagoško-filozofsku grupu. Prvu priču objavljuje 1928. godine, a prvu pripovijetku 1936. godine. Najviše svojih djela napisao je za djecu. Bio je član Srpske akademije nauka i umjetnosti i Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine.
Iza njega su ostala mnoga djela, a među najpoznatijim su „Major Bauk“, „Prolom“, „Doživljaji Nikoletine Bursaća“, „Bosonogo djetinjstvo“, „Gluvi barut“, „Orlovi rano lete“, „Ne tuguj bronzana stražo“, „Magareće godine“, „Osma ofanziva“, „Bašta sljezove boje“…
Izvor: N1
Be the first to comment