Jedinica sa Huma

U ovim julskim danima, kada se obilježava Dan Trebinjske brigade VRS, sjećamo se i julskih dana ratne 1992. godine,  koji su ostali upamćeni po agresiji Hrvatske na opštinu Trebinje, po svakodnevnim jakim napadima neprijateljske artiljerije i pješadije, ali i odlučnoj odbrani boraca Trebinjske brigade VRS.

Iz tog razloga, danas pominjemo jednu jedinicu iz sastava Trebinjske brigade VRS koja je branila Trebinje na jednom od najtežih položaja, na jednom od glavnih pravaca napada tzv. Vojske Republike Hrvatske (HV) 1992. godine, pravcu Ivanica – Hum, na teritoriji opštine Trebinje.

Jedinica je bila prvobitno angažovana na prostoru Hutova, da bi kasnije svoj ratni put nastavila u širem reonu Huma (od sela Zaplanik do mjesta Hum). Iako je 13. jula na planini Vlaštica zaustavljena ofanziva Hrvatske vojske prema Trebinju, na pravcu Zaplanik – Hum  dejstva se nastavljaju, i u sljedećih nekoliko dana poslije 13. jula, iz ove jedinice gine još osam njenih pripadnika.

Ova ratna jedinica tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata imala je 14 poginulih vojnika, 46 ranjenih. Jedinica je tokom ratnih dejstava zarobila 5 pripadnika HV i predala ih komandi Trebinjske brigade.

Da su prijateljstva stečena u teškim ratnim okolnostima izuzetno jaka, kao i da vojnici u tim okolnostima postaju zaista „braća po oružju“ potvrđuje i primjer ove jedinice.

Drugarstvo stečeno u ratu i sjećanje na poginule saborce ovu jedinicu ističu među mnogim  drugim. Još od ratne 1994. godine sve do danas pripadnici ratne jedinice „sa Huma“ svake godine sastaju se dva puta godišnje: 14. jula da odaju počast i sjećanje na svoje poginule saborce, kada polože cvijeće i upale svijeće svojoj paloj braći, i treće subote u septembru kada se okupe na druženju pripadnika jedinice i prisjete događaja iz vremena Odbrambeno–otadžbinskog rata.

Prvi put okupili su se 9. septembra 1994. i tako svake godine do danas… Za njih je to postala tradicija.

Tog 14. jula 1992. godine poginula su četiri pripadnika ove jedinice: Milan Mićo Vučinić, Ljubiša Sorajić, Ferhat Radončić i Kosta Miletić. Da se u tim ratnim danima nije gledalo ko je ko, da su svi bili jednaki, potvrđuje i ovaj tragični događaj – kada izvlačeći svoje ranjene saborce Ferhata Radončića i Kostu Miletića ginu Milan Mićo Vučinić i Ljubiša Sorajić.

Izuzetan primjer hrabrosti i čojstva. Danas se međutim, više pažnje posvećuje nekim „gradskim herojima“ koje je u prvi plan istakla politika i interes određenih grupa, bez obzira što u toj priči ima dosta neistine.

Primjera kao što je ovaj iz jedinice „sa Huma“ bilo je dosta u Odbrambeno-otadžbinskom ratu. Ali o ovakvim primjerima hrabrosti i žrtvovanja za bližnjeg u režiranim medijima nema mjesta. Izgleda da je lakše prihvatiti laž i unaprijed režirane priče, nego istinu…

Kako u ratu, tako i danas pripadnici „jedinice sa Huma“ služe drugima za primjer. Nekada zbog hrabrosti, ljudskosti i požrtvovanja, danas – zbog tradicije sjećanja na svoju palu braću, koja su zauvijek ostala na položaju, na Humu.

Ovu priču potvrđuju i riječi Ernesta Hemingveja: „…sve što sam bliže liniji fronta, srećem bolje ljude.“

Slava braniocima Trebinja!

Izvor: M.P./Radio Trebinje Slike Trebinje live